Çile Benim Şiiri - Abbas Paksoy

Çileyi görmeden, duramam.
Ondan başkasını, saramam.
O varsa, güneşi aramam.
Çile, ışığım, nurum benim.

Yıllarca, peşinden gitmişim.
Yolunda, ölmüşüm, bitmişim.
Çile sayesinde, yetmişim.
Çile, suyum, havam benim

Gelişi, dillerimi açar.
Sözlerim, altın olup uçar.
Beni koysa, çaresiz naçar,
Çile, gonca gülüm benim.

Gören, bana deli der, bakar.
Gıybetleri, özümü yakar.
Boz bulanık, sel olup akar.
Çile sözüm, dilim benim.

Bulamadım, canıma suna.
Yoldaş edemedim, şu cana.
Dünya, kör zindan oldu bana.
Çile, gözüm, yolum benim.

Güzel sofrasına, varamam.
Gönlüme, keyif çatıp kuramam.
Kaderim bu, kader aramam.
Çile baht’ım, falım benim.

Paksoy’um, kahrolur boşa.
Dinim, imanım, çile hâşâ.
Çalıyor, beni, taştan, taşa.
Çile ruhum, canım benim.