Çıldırırım Gardaşım Şiiri - Veysel Eraslan

Ne zaman görünse elin sallasa;
Dile bakar çıldırırım gardaşım…
Ucu yanık güllü mektup yollasa;
Pula bakar çıldırırım gardaşım…

Yosunlardan kına yaksa eline,
Papatyadan kuşak yapsa beline,
Rüzgâr değse saçlarının teline,
Yele bakar çıldırırım gardaşım.

Gelin kâkülünü uçan kayadan.
Alıp versek kızarırdık hayâdan.
Başka göremesin elden ayadan.
Ele bakar çıldırım gardaşım.

Düğünler bayramlar fırsat doğurur.
Yavuklular birbirini çağırır.
Yar gelmezse saçlarımız ağırır.
Tele bakar çıldırım gardaşım.

Güzeli yar eden mayadır maya.
Edeptir erkândır hayâdır hayâ.
Duyulan saygılar soyadır soya.
Döle bakar çıldırırım gardaşım.

Eraslan’ım sevda düşerse sere.
Çileyi çekerdik göz göre göre.
Neden mecnun denmezdi ki bizlere.
Çöle bakar çıldırırım gardaşım.

13.12.05
Veysel ERASLAN
Yozgat