ÇIKTA GEL...(Mustafa Pehlivanoğlu''nun a ...

Yıkılmaz sandığım,
Aslan gibi gövdeni,
Tasavvur bile edemiyorum,
Çatılmış üç namerd ağaçta,
Salınışını...
Sallanışını...
Benimse öfkelerim,
Dağlarında geziniyor,
Memleketimin...
Ah darağacı,
Ah kancık darağacı...
Alışamamışken gitmelerine,
Kabuslarımda gelişin,
İnce bir acı...
Gül yüzüne olan sevgimin,
Ve biriken hıncımın,
Hala alacağı var...
Ve hala,
Sana kıyanların,
Allahından bulacağı var...

Hatırlarmısın...
Gönül yangını,
Sevda şiirleri yazardın,
Bir yavuklun vardı...
Kelimeleri,
Tesbihin gibi dizerdin,
Tutkunluğunun hecelerinde...
Meçhule attığın voltan,
Uzar ha uzardı...
Tedirgin,
Firar gecelerinde...

Ülkem uyudu...
Kent uyudu...
Kahpe bir pusuydu,
Kahpe bir saatte,
Dağ gibi ayaklanışın...
Kahpece yakalanışın...
Çocuksu hallerinde,
Yıldırımlar çakmıştı...
Gördüm,
Hilal inmişti gökten...
Eriyip damla damla,
Damarından çıkmıştı...

Ah Mustafam ah...!
Başında kasketin,
Yüreğinde kasvetin...
Buz kesmiş,
Buz mavisi gözlerin...
Gülümserdin ne güzel...
Haydi gel Mustafam,
Haydi çıkta gel...