Gönüldeki gülün suyu sevgidir
Hançerler, silahlar çıksın aradan
Barış sunan insan sevgi selidir
Arkadan vuranlar, çıksın aradan.
Gelin canlar, gelin birlik olalım
Birlikten güç alıp dirlik bulalım
İnsanlığa sevgi, barış sunalım
Kavgalar, savaşlar, çıksın aradan
Neden bu zulümler, işkence bitmez
Ruhani şeytanlar kalbi terk etmez
Canları yakmayla ocaklar tütmez
Dumansız ateşler, çıksın aradan.
Bakın çocuklara, solan yüzlere
Yaşlı, dul perişan vurur dizlere
Bizden başkası dost olmaz bizlere
Yüze dost olanlar, çıksın aradan.
Mansur ölümlüdür, dünya da fani
“Ben gibi yok” diyen nerdeler hani
Ölümün nefesi ensede yani
Hâkkı bilmeyenler, çıksın aradan.
MANSUR EKMEKÇİ 06.01.2002
Mansur EkmekçiKayıt Tarihi : 28.12.2005 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!