Çıkmaz Hatırımdan Eski Günlerim

O zamanlar Babam Dedem varlardı hani,
Bu günki gibi hatırlarım o günü,
Nede çabuk geçti diyorum yani,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Ta otuz yıl önce idi bu roman,
Dağlarda her tarlada tüterdi duman,
Gerktende ne Güzeldi o zaman,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Dağlarda hayvanlar sürü sürüydü,
Büyük çayır harman hasat yeriydi,
O günler en güzel günden biriydi,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Yaş kırk altı herkes altmışmı diyor,
Özlem dolu içim içimi yiyor,
Zaman durmak bilmez gelip gidiyor,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Unutamam Çayır köyüm senin adını,
Çalışkandır Erkeğiyle Kadını,
Serin soğuk suyu çökeleğin tadını,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Dağda hayvan otlatırken alırdık azık,
Güzel günler geçti gitti ne yazık,
Yaşanılmaz koca Şehir çok bozuk,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Koca Şehri al başına çal derim,
Memlekette soğan ekmekte yerim,
Orda yatar Anam Babam Gül yüzlü Pirim,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.

Şifadır Memleketimin Toprağı taşı,
Tabi önce Allah'tır her şeyin başı,
Veysel derki dinmez gözümün yaşı,
Çıkmaz hatırımdan eski Günlerim.