Çıkılmaz bir yokuşun başındayım
İnen yok, ardım karanlık.
Seslenmeye çalışıyorum yukarıdakilere,
Cevap veren yok; yukarısı ıssız, bomboş.
Üzülemiyorum da bu duruma.
Kafamda bir deniz çalkalanıyor.
Yok ediyor her dalgası
Ve pişmanlıklarla dolduruyor her yanı
Kendine gel diyor sessizce
Ancak sesi duyulmuyor dalgaların zaman geçtikçe.
Boşlukta kaldığını hissediyorsun
Bağıramıyorsun, öldürüyorsun kendini içten içe.
Kayıt Tarihi : 18.8.2018 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!