Çıkmaz Şiiri - Hüseyin Turhal

Yol kenarında ki bostana daldın,
İzinsiz bir üzüm tanesi haramdır.
Bostandaki bal kabağı aldın,
Hırsızdan ermiş evliya çıkmaz.

Şeyh hacı torunu olsan ne yazar,
Nefsin kürpeciğe düşmüşse nazar,
Belin bağlı değil, şehvetin azar,
Düşkünde, keramet marifet çıkmaz.

Baştan başa çamura batmışsın,
Harama yan gel yatmış sın,
Nefesini şeytana kirletmişsin,
Tursil omo ile yıkansan çıkmaz .

Yüreğinden yok dilinde var enel hak,
Yüzün nursuz bir gönül aynaya bak,
Suya üflersin, olmuşsun fırıldak,
Piri şah şeyh dede sende çıkmaz.

Elinde ibrik suya ayran katarsın,
Menfaat uğruna yolunu satarsın,
İbadete riya şov nutuk atarsın,
Sende şeyh Dede Vaiz hoca çıkmaz.

Gece gündüz içiyorsun ekşi şarap,
Gönül dünyan olmuş virane harap,
Çöl güneşinde olmuşsun Arap,
Yüzünde ışık nuru böyle çıkmaz.

Okuduğun Tevrat'tı Musa değildir,
Okuduğun Zeburu Davut şiir değildir.
Okuduğun İncili İsa Kur'an değildir.
Sende ocak yok, seceren pire çıkmaz.

Cem evinde postun yoktur senin,
Camide mihrabın yoktur senin,
Kilisede Vaftizliğin yoktur senin,
Dört kitaptan tek yolun çıkmaz.

İlmi Havas yok senin LAM elinde,
Yıldız ilmi yok senin DAL Gözlerinde,
EBCED CİFİR Hurufi Esrar yok yüreğinde,
İlmi Ladin Hakikat seneden çıkmaz.

Aşık TURHAL'ı aşağıdan bakma sakın,
Daima göklerdedir güneşe çok yakın,
Bu yol pak yoludur, Düşküne olmaz yakın,
Sende şeytan ilmi var, bu yola çıkmaz.