Yük Şiiri - Sefa Bilici 3

Yaşamla ölüm arasında, bir yerdeyim,
Bilmem ki geceden mi karanlık, yoksa ruhumdan mı
Zaman, sende her gece 12den vuruluyor
Her sabah, başka bir sahile vuruyor bedenim
Beynimde sirenler sesleri
Duygularım zehirlenmiş, aklımda cevapsız sorular,
Gelirmisin, geç mi kalırsın, çalar mı saat
Aklıma çörekleniyor, öldürdüğün benler, yalan sözler
Zembereğim boşaldı, boşalacak
Düşündükçe, düşüyor, bir bir ümitlerim
Geçmiş, kaderin düğümü, zihnimde dibe vuruyor
Kayıtsız, çaresiz, geçiyor vakit
Sokaklar, odalar, bekleyiş, gece hep aynı
Yollar hep aynı çıkmazda
Ümitlerim, ruhumdaki boşlukta sıkışmış
Kafam kömür yüklü, bir gemi gibi
Yükün sırtımda kalmış
Rotasız, tarifsiz, kayıp gidiyor hayatım
Yalnızlığın dipsiz kuyusunda
Küçük voltalardan yoruldum
Koşmak isterim koşmak, dibi yakın kuyunun
Bilmem ki geceden mi karanlık, yoksa ruhumdanmı
10.08.2022