Çıkmaz Şiiri - Muharrem Abut

Sevsen…?
Sevmesen…?
Boş ver ya,
Nasılsa öyle de kördüğüm,
Böyle de kördüğüm…
Ne olduğun var,
Ne de olacağın.
Bilakis böyle devam ederse,
Ben hiç olmayacağım.
Ki söyledin söylenebilecek her şeyi:
İyiyi, kötüyü,
Güzeli, çirkini,
Tatlıyı, acıyı,
Muhteşemi ve iğrenci.
Nasılsa sen artık inandırıcı,
Bense inanıcın değilim.
Nasılsa sen değişmezsin, değişmeyeceksin,
Bende seni değiştiremem.
Nasılsa herkes ekti ekeceğini,
Biçti biçeceğini.
Nasılsa ben olunca var ilkelerin,
Ben yoksam ilken, ilkesizlik.
Son sebeple de görülüp, anlaşıldı ki,
Sen sağ, bense solum bu sapakda,
Kesişmez bir daha sonsuzdan önce yolumuz.
Bu yüzden kapanması gerekiyordu görülende kapımız.
Şimdi kapandı kapımız, tükendi mevzuumuz.
Sonunu merak ettiğin masal burada bitti.
Biz eremedik muradımıza,
Kim çıkarsa çıksın kerevitine…