Çıkmayan Ruya Şiiri - Yavuz Kaya

bir düş gecesi ona rastladım
vakit çilenin en yoğun vakti
tüm hayalleri dünde sakladım
sel oldu düşünce ati’ye aktı

saklama nafile sen derde gebe
karanlık gölgeden ruhuna hibe
zifiri duygular oynar körebe
düne bıraktığım bugüne sarktı

dedi boş hayaller sana mı kaldı?
dedim akıl zorda kurtulur sandı
mutluluk yitik derdim ayandı
gidenin ardından sadece baktı

bir gülümseme dertli ve hisli
dilinden dökülen kelime paslı
bayramı perişan düğünü yaslı
içime derin bir ukde bıraktı

içiçe düğüm olur içiçe yeis
son kelam dilde göze iner sis
sessince gidilir aranmaz beis
hülyamı aldı dünyamı yıktı

verin ne olur bu tek hayalim
dert bana mı ram? budur sualim
inkar ederse lal olsun dilim
anladım dert yakın rüyam ıraktı