herbir hata kabusum oldu
öyle acılar çektimki iki günlük ömrümde
öyle hasretler çektim ki
inanması bana bile güç geliyor
artık yüzüm gülmeyi unutmuş
gözyaşıyla dost olmuş şu bahsız çehrem
ben her halimle sana hasret sana tutkun
gel ey sevgili gel artık
inan sensiz benim bi anlamım yok
ben seninle olmak sana doymak istiyorum
karanlıklar daha bi karanlık sensiz
acılar daha bir can yakıcı....
gündüzlerim kaybolmuş
hasret kalmışım aydınlığa
kimsenin eli seninki gibi uzanmamış yalnızlığıma
çıkıp gelsen keşke birgün
gelsende kurtarsan beni, sensizliğimden
ben sensizlikte boğulmadan
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!