Biri alıp da götürse beni
Çocukluğumun hanımeli kokan sokaklarına.
En çok da sen seversin bilirim,
Haydi anne gel!
Okulumun sarmaşıklı yollarına.
Biri alıp da götürse beni
Çay bardaklarının sesli oynaştığı sabahlara.
Güne
Güneşe açılan mutfak pencereleri
En şefkatlidir bu saatlerde, ve en naif
Annemin dünden yorgun elleri.
Biri alıp da götürse beni
Nerelerdesin?
Beş yıl beni büyüten öğretmenimin gözleri.
En yanık simit gelip beni hergün bulsada
Gireceğim tek sıra kantin kuyruğu
Bugün yine çok telaşeli!
Biri alıp da götürse beni
Büyüyünce Yalıdan seveceğim kızın yanına.
Zor olacak
Hüzünlü olacak belki ama...
Şiirler yazılacak adına, şimdiden belli.
Tamam!
Madem öyle, yazayım da? ...
Yirmidokuz harf öğrettiler topu topu
Okulumda bana anne! ...
Kafi gelmez bu kadar harf,
Bu aşkı anlatmaya demediler ki? ...
Sevme o kızı, demediler!
Murat AkyolKayıt Tarihi : 30.1.2012 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!