Çıkarmaz Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Kim attı ki? Bir kuyuya bu taşı,
Kırk akıllı, uğraş uğraş çıkarmaz.
Kırk yıl oldu dua zikir, göz yaşı,
Ne oldu da mü’min artık yakarmaz?

Zannım odur; bölmek yemenin şartı,
Güçlü olan açık oynuyor kartı.
O günden verilen varış startı,
Bu yarışta bir şampiyon çıkarmaz.

Sürüp gider, büyüklerin kavgası,
Halk dediğin bir menfaat fevgası.
Kara günde kara kuzgun kargası,
Her ötüşte kavga döğüş çıkarmaz.

İşte böyledir, şu dünyanın hali,
Ne karun kor, ne bey, paşa ne vali.
Kim taşırsa bunca halkın vebali,
Kalıcıdır hiç bir dua çıkarmaz.

Durmuşoğlu bu çelişik bir durum,
Çelişki de iç içedir, her kurum.
Ne teşekkür, ne tebrik, ne de yorum,
Hiç birisi bir aferin çıkarmaz.