Çıkar kafeslerini gökyüzümden

O aralar
kafeste bir kuş vardı,
Ben şiirler yazardım sana,
kuş özgürlüğünü arardı,
ben ötüşünü severdim,
bıraksam uçardı,
bıraksam kaçardı,
ürkekti,
tedirgindi hep,
Bilmezdi verdiğim emekleri,
Sen şiirlerimi özlerken,
kuşun gözü dışarlarda,
çok sevdiğimi bilmiyor,
bıraksam
alışkın değil,
kölesi olacak kedilerin,
ilk pençesinde düşecek,
o alışkın değil doğaya,
vahşiliğe
Kırılmaya,
dökülmeye,
incinmeye
Tek başına yaşayamaz,
kapanın elinde kalır,
Bu aralar yeni sahipler moda,
ama o sevilmeye alışık,
sevgisizlik kelepçe gibidir,
Ben şiirler yazardım ona,
Sormadan.
Kuş öterdi
Bilmezdi verdiğim değeri,
Bakardı,
ötüşü benim için değildi,
bilirdim,
Ben ötüşünü isterdim
O özgürlüğünü,
İstediği
yeni,
yabani kafeslerin ışıltısı,
yeni sahipler tanımak
havası başka,
suyu başka,
Yemi başka,
rengi başka kafeslerin esiri olacak
Yeni başka,
Eski başka,
Ben ölümleri yaşarken,
Hayat sevince güzel öylemi,
sesi başka
Dokunuşu başla,
Ritmi başka,
makamı başka,
Ben sana alışkındım,
sen yeni maceralara,
Sen yaban kuşu değildin
Baş edemezdin,
o yüzden direndim,
Şiirler yazdım
O yüzden koştum peşinden
Havalar soğurdu
Ben üşürdüm
Mevsim kıştı
Ve
o yüzden bu illet hastalık,
Daha evvel
hep
can çekiştim,
hiç ölmedim
Ama bu başka,
Kuş ötmekten caydı,
Ben yine sevdim,
anladımki
tek ötüşü değilmiş sevdiğim
Filmlerden ezberlediğim
hayat sevince güzel şarkısı değildi
ölmekte olan birine söylenecek
doğru parça bu değil,
hayat seni sevince güzeldi bildiğim..
ve Aslı buydu,
yinede
yanılmak istedim,
kuş öterdi
ben şiirler yazardım,
O yüzden sal beni gideyim,
çıkar yüzgeçlerimi ağından,
Ağ senin
deniz benim olsun,
ve
çıkar kafeslerini gökyüzümden,
kafes senin
gökyüzü benim olsun