Çıkar Çeneni Avuçlarından

Çıkar Çeneni Avuçlarından

çeneni avuçlarına almışsın yine,
bir şehir susuyor gözlerinde.
ben uzaktan bakıyorum,
bir sokak lambası kadar çaresiz.

gül biraz diyorum,
kaldır başını,
yağmur dursun
içimde, sende, bu şehirde.

sen eskiden rüzgâr gibiydin,
hiçbir şeye aldırmazdın,
şimdi ne bu sessizlik, ne bu karanlık?

anlat bana,
nerede kaybettik o deli gülüşü?
belki anlatırsan,
ben de unuturum bu sigaranın dumanını,
bu eksikliği,
bu seni.

Burhan GÜLER

(İstanbul/1995)