Çık gel Şiiri - Birkan Demirci

Çık gel karanlığıma,
Güneş sanıyorum gözlerini.
Öyle mutlu oluyor ki kalbim,
Silip atıyor tüm kederini.

Her gelişin bir bahar sanki,
Kış uykusundan uyanır ruhum.
Sen varsın ya, unutuyorum
Geceyi, hüznü, yorgun uykumu.

Işığın doluyor her anıma,
Gölgeler çekiliyor ardına.
Çık gel, ne zaman istersen,
Kalbim hep senin yolunda.

Sensizlik soğuk bir gece gibi,
Ama bakışların sabahın ilk izi.
Gel ki, karanlıkta kaybolmasın
Sana bakan gönlümün yıldızı.