Çık Gel Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

altında öleceğim ben bu göğün
uykularımı kaçırsa da güneş
rüyalarımı göreceğim
ateşten kelebekleri bekleyeceğim
loş bir sokak korkularımı büyütür
karanlık gece gelmeden
vitrin camlarında
yüzümü seyredeceğim
aşkıma ses ver aşkım
çok yalnızım
gece yakın gün bitiyor
sensiz döneceğim yoksa
ömrüm geçiyor
sensizliğe dayanabilecek miyim ?
sessiz salıncaklar gibiyim
içimde bir martı sevinci
uçup duruyor rahat bırakmıyor
saçlarının her bir teli
güneş yapıyor beni
şu denizin üzerindeki şehir
karşılıklı tepelerden konuşuyor
her noktasında senden kokular
gökte resmini çiziyor kuşlar
hadi karşıma çık
hadi fazla gecikme
o güzel rastlantılar vardır ya
hani durup dinlediğimiz
sinemalarda seyredilen
kitaplarda okunan
o güzel anlıklar ,ani karşılaşmalar
yeri ,saati
adresi hiç belli olmayan yerler
kalbimi yerinden alacak
o güzel rastlantılardan biri ol
çık gel karşıma biliyorum ki ,
düşündüğümde seni
hissettiğim heyecan çarpıntı
kalbimin sesi
gün sarısı ol akşam güneşi
mehtabım dolunayım ol
çık gel
o güzel rastlantılardan biri ol
hiç nefes almadan kalacağım
seni görünce ben
yeni doğan bir gün gibi olacağım .

16.07.20204/ Üsküdar