Çık gel Şiiri - Mustafa Özdemir 4

Boşver şimdi zamanın karatını
Kulun rızkını aldığını sattığını
Maddeyi sıyırıp manasını
Çık gel bu yağmurla buğday meselesi

Bu harap virandan değil sözlerim
Bu kırılmışlık değil sitemim
Affetmek yada küsmek değil emelim
Çık gel bu dal ile rüzgar meselesi

Bu gayemin buhranı boşluğu
Bir garip elden ne gelir hoşluğu
Bu kaybedisin sarhoşluğu
Çık gel bu nasip ile yemen meselesi

Bu bir netice değil veya hesapsiz karar
konuşmayı öğrenir yada dinlemeyi duvar
Hak rahmet denen bir taç takar
Çık gel bu sükût ile altın meselesi

Doğunca takılan nişanımsın
Saatler asır! sen, an içeri anımsın
Sonunda solduran yazım yazgimsin
Çık gel bu vade ile yol meselesi

Son misafirsin çat kapısın
Düveller aşmış şöhretin şanın
Sultan ile köleye aynıların
Çık gel bu nefs ile tad meselesi

Tenim özünü ister ruhum yönünü
Goncayken oncayken gülümü
Daha bitmeden hayat denen sözümü
Çık gel bu insan ile toprak meselesi