Çık gel baba, çık gel!
Bu mahşeri kalabalığı yırt gel…
Zamanı değil, zamansız bu gidişin.
Gülü dikenine sar gel.
Karanlığı sil gel…
Hiç böyle üşümemiştim babam
Gel, ört sevgini üstüme
Yüzünü dön gözlerime
Kanayan yaranı bırak yüreğime…
Gökyüzünde yıldızları kopartırım
Güneşi avucumda tutarım
Yağmurları gözlerimde saklarım
Rüyayı geceye gizlerim
Dünyaları değil seni isterim…
Tarihi, barışı, özgürlüğü
Dört minarenin kırılan ayaklarını
Birde yaralı yavrularını hatırla gel
Gülü dikenine sar gel
Karanlığı sil gel…
Yaktığınız ateş, yarattığınız tüm adaletsizliğin-izle birlikte yansın.
Tek damla gözyaşı DÖKMEM o yangını söndürecekse eğer...
Kayıt Tarihi : 1.12.2015 21:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
puştun sıktığı tek kurşun ile yarım kalmış bir hikaye...
![Derya Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/01/cik-gel-45.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)