Çık Gel! .. Şiiri - Özlenen Deniz İnanç

Oyy menziline varamadığım,
Sevdasına doyamadığım
Fırat olup taşamadığım
Gözümün sürmesi
Yanık sevdam
Nerelerdesin?

Dillerine kanamadığım
Yüreğime saklayamadığım
Duman olup ocağında tütemediğim
Canımın cânı, alnımın ak yazısı
Hangi dağın ardındasın?
Bilmem yoksa Nemrut’ta mı saklısın?

Gönlümün gülen gülü,
Yüreğimin ebruli nakışı
İlmek ilmek gülüşüne örüldüğüm
Tütün harmanlarında vurulduğum
Yoluna baş koyduğum
Arpa, buğday başak vermiş
Nerelerdesin?

Dünya ahret sevdiğim
Ahir ömrümün durağı
Di gah gel, di gel artık
De hadi inat etme, çık gel.
Hasretin yükü gövdemden ağır
Yanmışam
Sensizliğin zulmünde ölmüşem
Dilim lâl, gözlerim kör..
Koma beni buralarda bir başıma sevdiğim
Di gah gel, di gel
De hadi inat etme artık
Çık gel..

28.04.2010