Çık Çıkabilirsen Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Vatandaş yalan dolana alıştı.
Hain kurtlar kuzu ile sevişti.
At izleri it izine karıştı.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Allah diye diye dinden çıktılar.
Birbirinin kafasına sıktılar.
Kuru yanında yaşı da yaktılar.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Bal tutanlar parmağını yaladı.
Hain bombalar yürek parçaladı.
Çalı dolanayım derken, köpek daladı.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Papatya falları sevmiyor çıktı.
Yurdum insanı hayatından bıktı.
Hani çocuklar ağlamayacaktı.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Ah keşke diyerek, pişman olmadan,
Dünyadan geçip de ecel gelmeden,
Cümle alem halimize gülmeden,
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Gün görmedik, yarınlardan umut yok.
Uyku girmez gözlerimde ufuk yok.
Hal böyleyken sözlerimde nifak yok.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Kim haklıdır, anlatamam cahile..
Ağır gelir sırtımdaki gaile..
Memleketi kim düşürdü bu hale?
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Başa gelen ihanetler şoktandır.
Çok düşünme, işin sonu b'ktandır.
Kötü olur demedim mi çoktandır?
Çık çıkabilirsen işin içinden..

Aldanma yobaza, oyundur hayat
İnsan sever, seyran olur samanlık.
Çirkin dersem çıkma, güzel dersem çık.
Çık çıkabilirsen işin içinden..

06.09.2016-ahmet zekai yıldız