Cihat İstiyorum..! Şiiri - Selami Aynur

Deli..! diyorlar bana, Nuh ‘a da demişlerdi. Dağların arasında inşa etti bir Gemi.
İsyan ediyordu O, putlara, Krallara. Kula kulluk etmeyin, diyordu insanlara.
Boşaldı çanak, çanak, Gökyüzünden Yağmurlar. Saltanatı yok etti, balçıklar ve çamurlar.

Hain..! Diyorlar Ona, genç bir yiğit İbrahim. Siyah baltasıyla devirdi İlahları.
On binlerce insanlık döküldü sokaklara. Hürriyet sancağıydı attılar Ateşlere.
Yeryüzü ve kainat lanet etti o anda. Boyunduruk altında var olan Köpeklere.!

Nankör..! dememiş miydi, Musa ya da Firavun. Hür bırak insanları demiş diye onlara.
Saltanatlar içinde kibirli bir hükümdar. Sefaletin hükmünde kadınlar ve çocuklar.
Bir çobandı, bir çoban, baş kaldırdı krala. Saltanatını gömdü, kum balçıklı sulara.

Yetim çocuk Muhammet, açtı Siyah Sancağı. Hürriyet verin diye zavallı kölelere.
Köleler kuşandılar okları, kılıçları. Tarifsiz bir korku saldılar yüreklere.
Cehaletin üstüne, putları devirdiler. Zulüm dolu çölleri cennete çevirdiler.

Cihat..! istiyorum ben, verin Zülfikar ı mı. Kuşansın silahları işitenler çağrımı.
Bir savaş ve bir savaş, kanlı ve de amansız. Yaklaştı yavaş, yavaş, başlayacak zamansız.
Zulmün üzerine şehitler at sürecek. Tevhidin Sancağıdır Göklere yükselecek..

Cihat..! istiyorum ben, Hüküm geldi Kur’an dan. Allah razı olacak, zulme karşı durandan.
Cihat..! istiyorum ben, Tütsün bütün ocaklar. Huzurla yaşasınlar Analar ve Çocuklar.
Cihat..! istiyorum ben, yaşamak sizin olsun. Allah yolunda ölüm, benim nasibim olsun.
Cihat..! istiyorum ben, yeter artık bu zulüm. Yıldırmaz bizleri, ne esaret ne ölüm.