Cihangir Şiiri - Olgun Özdemir

Avuc dolusu heyecanlarimi cöpe atip ilerlerken
siddetli yagmurun etkisiyle farketmeden gölgemi
cignemisim.
Yazik oldu!
Bedenler satilik.
Ruhlar antidepresanlarin elinde oyuncak olmus.
Falcatayla cizip sonradan yarmislar,derince tek gövdeyi.
Oluk oluk kan ayaklarimizin ucunda pervasizca geziniyor.
Ikiye bölünmüslük, uykusuzlar ordusuyla zitlarini bir meydan
savasina süreklemis.Kutuplasip günes görmeyenler yenilmisligin ezikligiyle
bu irinle dolu dünyada mesafeli.Aci,kan canagi gözlerden kipkirmizi damliyor
mütemadiyen sütbeyaz bakirenin gelinligine.Elmadaki kurtcuklar
kefene dönüstürüyor ayni gecenin sabahinda kutsal elbiseyi.
Günes günü selamladi!
'Bree Moree' diye öfke kusan bir ses.Yasli Dimitri.
'Citlediginiz cekirdegin hesabini benden mi soracaksiniz be kopuklar!
Sizin yüzünüzden koca bir demligi yine bocaladim cöpe, cakallar dagilin'.
Yeryüzünün en fakir italyan yahudisi Fred kül tabagindaki izmariti tellendirip
ilk dumanla es zamanli göz göze geliyor Dimitriyle.Konusmadan bir iletisim
sanati peyda oluyor köhne eski Rum kahvehanesine...
Farkli ama birhayli küfürlü olan bizim bilmedigimiz asirlar öncesinin sanati.
Bu dalda cirkeflik yok.Sülalede ki kadinlarla gerceklesen fantazi tarihten
bir sayfa gibi sahitli ispatli.Yalanla iftiranin yerini mühürle damga almis
Matara rumlarin,bakrac yahudilerin.Semt, Osmanlilardan bir Cihangir Sehzadenin.
Cignedigim gölgem ise....!
Onuda siz bilin! ?