Vakit hic gecmek bilmezken
Icimdeki sikinti bir volkan
gibi patlamaya hazir halde.
Karli,yagmurlu ve kasirgali
günlerde amacsizca yürümek
hayata dair cok sade.
Sabahin ilk isiklarinda
uykusuzlugun verdigi
huysuzlugu sorun
edipte kaale
Yozlasmis iki kültürün
arasinda büyüyen o
emekleyen bebegin
bir düsüp bir kalkmasi
sorusuna bahane!
Kendimi sonsuz olarak
gördügüm iki aynanin
ortasina kursun sikmakmi
care?
Kayıt Tarihi : 30.7.2008 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!