Özümü odlara pişiren sensin
kavurup narına köz etme beni
Beni haldan hale düşüren sensin
Salıp dileden dile, söz etme beni
Ayaklarım taşa değse
Kusuru bende ararım
Dostlarım selamı kesse
Kusuru bende ararım
Elde aramam kusuru
ŞU KÖŞEDE DURDA İNİ VEREYİM
BU HAYAT TRENİ YORDU BE KAPTAN
GÖZÜM KESMEZ SON DURAĞA VARAYIM
ZALİM HER MECALİM KIRDI BE KAPTAN
Çok meyil verme faniye
Misafiriz, Misafiriz
Bunca dünya hırsı niye
Misafiriz,misafiriz
Ziyetiyle gömülmez kul
Güne sevinçle başla
Her gülüşün nur saçsın
Öyle sevki hayatı
Ruhunda güller açsın
Nefret etme , sev Sevil
Ne zararım varki sana beyhude
Bana bunca yükü vurman nedendir
Ben divane bir kul, sen koca dünya
Beni düşman gibi görmen nedendir
Nefis gemisine kaptan olurduk
Benlik deryasını boylamasaydık
Hakikat iline çoktan varırdık
İkilik şehrine uğramasaydık
Şöyle bir uğradım dost dergahına
Beni karşaılayan gözler ne güzel
Cüret edip vardım erkanlarına
Bal akar dillerden sözler ne güzel
Yanı baştan hatrım sual ettiler
Ben nefsimi kıra geldim
Gafil beni ne sanırsın
Hak yolunu süre geldim
Gafil beni ne sanırsın
Koca dünya meydanını dar gören
Karanlık kabirde halin nic'olur
Dilinde giybeti, mazlumu yeren
Karanlık kabirde halin nic'olur
Hayrı şerri terazide tartmayan




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!