Firkat şu sinemi yaktı kavrudu
Özüm hâl elinden virane şimdi
Rüzgar küllerimi sürdü, savurdu
Közüm yel elinden virane şimdi
Kader ne şad etti, ne de güldürdü
Behey yalan dünya bozuldu başın
Enin sonun bir birine karıştı
Parlamaz yıldızın, soldu güneşin
Gecen günün bir birine karıştı
Senden çektiklerim yetmez mi felek
Böldün parça, parça yüz ettin beni
Gözlerim kan kokar, yüreğim elek
Yaktın diri, diri köz ettin beni
Nere gitsem sende geldin peşime
Mertlik hırkasını atmış belinden
bir lahza da bin şer akar dilinden
haberi yok hakikaten ilimden
kendini filozof sanar zavallı
Hak hukuk tanımaz boşuna öter
Çoğaldı kulların feryadı, zarı
Gönüller perişan, har güne kaldık
Talan aldı gitti eldeki varı
Şimdi kıt kanaat, dar güne kaldık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!