Hayatlarımız gitgide koparken, dökülen vücutlarımızın sıcaklığı artıyordu.
tutunamadığım coğrafyamda hatırı sayılır özlemler biriktiriyordum..
Organlarımız kendi hayatlarını yaşıyorlardı artık, çığlıklarımızla ünlü bu kasabada..
Hayat ritminin aşağılanmış duygularımızı bastırdığı zamanlarda ki gibi,
Dokunuyorum artık sana, doğurduğun bütün tepkiler adına..
Yosunlu ayaklarım seni bana getiremezdi, tek bilinemeyen..
Özlemini sunduğum kadınlar, boşalıyorum artık hayata..
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
