Dünya tüm canlılar için… Tanrı yaratmışsa, saygılı olunmalı tanrının yarattığına… Doğanın bir parçasıysa canlılar, saygı duymalı birbirine parçalar…
Söz konusu insan olunca, saygılı olmalı insan insana… Elde edilen sonuç bu insanlık tarihi boyunca… Saygı görmek isteyen saygılı olmayı bilmeli… karşılıklı ve eşit olmalı insan ilişkileri…
Yüzyıllarca mücadeleler sonucu insan hayvanlıktan barbarlığa, barbarlıktan insanlığa ve medeniyete mücadelelerle geçebilme çabasında… Alınan yol küçümsenemeyecek boyutta… Ama hala büyük engeller var arada…
‘’Hedefi belli olmayan gemiye hiçbir rüzgardan hayır gelmez! ’’ demişler.
İnsanlığın hedefi ne? Hepimiz mutlu yaşamak istiyoruz, mutlu olmak için mücadele ediyoruz.
İşte bütün mesele bu mutluluğa giden yolda… Daha çok mutluluk arayışında… Egolarda…
Kendi daha çok mutlu olabilmek için diğerlerinin, gücünden faydalanma çabalarında… Dünyayı, tabiatı kendi mutluluğu için paylaşma ve en iyi parçayı kapma yarışında… Mülküyet hırsında…
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta