Geceyi bölen bir çığlık düştü düşer orta yere.
Duymak imkânsındır pencereden bakmadan.
Zifiri karanlık ardından buz gibi gelir denizden.
Denizin dalgasından arınmış ayın ışıkları.
Yansıyor yüzüme çarpan aynı odanın aynası.
Kıyısında sanki gizlenmiş benden kalan ölüm.
Turkuaz mavisi dönüşüyor birden karanlık sahil.
Ellerin elimdeyken buz, deniz yansıyor alnında.
Seher nerde, karanlık gece nihayete ermiyor bende.
Ne bir sahil ne cevap verecek gür bir ses olmadı.
Çığlığın benden geldiğini hep sonra anladım.
Kenan Gezici 14/09/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 14.9.2025 19:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!