Çığlık çığlık Şiiri - Derya Avşar

Biliyor musun?
Sen, seni seveni bile öldürürsün;
Çünkü terazinin ölçüsü'nde haksızlık var!
Çünkü sen kolay, çok kolay vaz geçiyorsun.
Ölçüp biçiyorsun, yargısız infaz yapıyorsun.
Sana verilen, değerin, kıymetini bilmiyorsun.
Ve ben severken seni, sensizliğin, sessizliğin kollarında can çekişiyorum...
Sessizliğin sesinde infaz ediliyor, boğuluyorum..

Oysa ben seni taşıyorum sol yanımda
Oysa ben seni yaşıyorum her tenha da
ve her kuytu köşelerde seni soluyorum içime...
Kirpiklerim ağırlaşıyor bazen
yorgun düştüğüm ve o, iç acıtan yokluğuna.
Yokluğunda üşüyorum cehennemin zifiri karanlığında.
Artık seni gizli gizli değil, bağıra çağıra sevmek istiyorum.

Yargılar, yasaklar, şartlar olmadan oluorta
Ve çığlık çığlığa sevmek istiyorum seni...
İnsan yüreğinin büyüklüğü kadar sevebilir.
Özleyebildiği, düşleyebildiği kadar kavuşabilir...
Kavuşmaktır, özlemektir seni sevmenin adı.
Yokluğuna düştüğüm zamanların dilinde hasreti içtim.
Yorgunnuyum sensizliğe gebe kaldığım mevsimlerin geçişlerine.
Bazen ılık bir esinti oluyorsun bazen kış kıyamet.
Ve ben seni daha çok seviyorum sevgimi üzerine giyindiğinde...

Ve şunu asla ve asla unutma sevgili;
Benim, dostluğum da yokluğum da duygularım da nettir;
Bilirsin benim ortam yoktur
Arafta kalmayı sevmiyorum
Cevabım ya evet ya da hayırdır
Ben silersem eğer, asla geri dönüşüm olmaz...
Kararsız kalmak, nefes alan bir ölüden farkı yoktur!
Çünkü sensizliğin olduğu yerde nefes almak, ölümlerin en zorudur...
Ne olursun yokluğunu üzerime giydirme benim...
Derya Avşar