Çığlık Şiiri - Faruk Gökbulut

Çığlık,
Sen ey sükûtun kalbine saplanan hançer
Bozma sessizliği, dur durduğun yerde
Dudaklardan dökülen o engin nağmeler
Okşar geçer yürekleri, vakitlerin en güzeli seherde

Çığlık,
Senin sesini kısacağım, yuvanı bozacağım
Adını alfabeme kara harflerle yazacağım
Mûtidir bütün aşıklar, sabrederler her derde
Sana yer yok aşıkların diyârı olan bu yerde

Çığlık,
Seni bekler loş ışıklı donuk sokaklar
O sokaklar ki derde düçar, zonklar şakaklar
Bir sevda bine bölünür ama içinde umudu saklar
Her tülû'un ardından mutlak beklenir şafaklar

Çığlık,
Sen zehir zemberek sesinle inletsen de civarı
Sana dar edeceğim akreplerle dans ettiğin mezarı
Yırtınsan, çırpınsan, zorlasan da o kadim cidarı
Dayanır buna yürek, yaklaşma sakın yakar seni nârı

25 KASIM 2000
KAYSERİ