Çığlık Şiiri - Yücel Gürsaç

Rüzgar bazen içten eser deli deli
götürür insanın içindekileri zirvelere
yüreğin terk eder seni
düşlerin uçar bucaklara
bir yanın gelir öbür yanına eşlik eder
için ağlamaklıysa
dışın gülüp geçer

bir renk bulursun gökyüzünde
yerde, serde
yetişemez elin
çığlık boğazına düğümlenir
verirsin düşünü ellerin eline
geçmişin bir adım daha geri gelir

ansızın akan bir damla gözyaşı
gülücükler saçsa da içtenliğe
alır götürür derinden
belki de o hiç olmadığın yerlere

işte o zaman canısı
düşlerin kalır ellerin eline
üzerinde biriken iki karış toprak
ellerde bir telaş, bir heyecan
düşlerini yığarlar kefenine
bilmezler ki
aslında yüreğine…