adımı unutmak istedim
yerimi unutmak istedim
yarınlara küsüp gitmek istedim
nefesime bile yetemiyorum bugünlerde
unutmak istedim bir gecede mahvedilenleri
konuşulacak değere sahip görülmeyenleri
bahara açılmayan bir evdeyim şimdi
dört tarafımı sarıyor bu karanlık
unutmak istedim sırtını dönenleri
ne zaman göğe dönsem yüzümü
bağrımdan bıçaklıyor beni gece
ve zehirli bir duygu sızıyor kırılan yerlerden
içime sığ bir nefret koyan
nereye baksam benimle birlikte dönen
peşimden ayrılmayan
beni benden ayıran
kimseye diyemediğim
ve sessizliğimle beni yıkan
bu hisleri
unutmak istedim
yüzünü çevirme yıldızların en parlağı
bu akşam seninleyim
eksildiğim sokaklara yansıyışın
bulanmış bir havada tek yoldaşım
o güzel yüzünü çevirme bana sen de
unutmak istedim bu acıyı
yardım et bana ışıkların şahı
yardım et
Kayıt Tarihi : 5.5.2023 02:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep İrem Akyazı](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/05/ciglik-540.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!