Çığlık Şiiri - Aslı Taş

Bir çığlığın, yetisine sığındı feryatlarım,
Ah dedikçe, ard arda yıkıldı,
yıkılmaz sandığım dağlarım,
Sen duy sesimi ey yaradanım;
Ah'ların kuytusunda bekler, tüm hesaplarım.
Bir bir çalınan umutlarım,
Sebebi oldu, kan kokulu satırlarımın.
Kurudu göz pınarlarım,
akamaz olan yaşlarım,
Şimdi yüreğimde umman'ım...

Ben avdım, siz avcı...
Önce düşlerimi avladınız,
Sonra salıncağımdan savurulan, gülüşlerimi,
Konuşmuyor bebeğim artık benimle.
Sessizliğe gömüldü koca dünya, kimse gülmez oldu yüzüme.
Sonsuz karanlığı örtünüz, güneşimin üstüne.
Kaçmalıydım biliyorum;
Gözünüzün değmediği, nefesinizin yetmediği, en ücra köşeye.
Belki gökyüzüne, belki yerin dibine,
Kaçmalıydım işte...

Ama gafildi avlanışım, yetmezdi gücüm,
Küçüktü çocuk ayaklarım,
Küçüktü çocuk yüreğim.
Küçüktü, en büyük sandığım dualarım.
Bir çığlığın, yetisine sığındı feryatlarım...
Bir çığlığın, yankısında can verdi çocuk yanlarım...

Ah'ların kuytusunda bekler, tüm hesaplarım...