Sus pus olmuş, köşene çekilmişsin. Kendi küçük dünyanda, kendinle yapayalnızsın. Kendini benden esirgiyorsun. Sessiz çığlıklarım ayyuka çıkmadan konuşmayacak gibisin. Bir pencereden gördüklerinle yetinip gündüzünü akşam etmektesin. Gecenin karanlığında kayboluyor yastığına düşen gözyaşların. Aynalarda tebessüm arıyorsun. Altını çizdiğin cümlelerle konuşuyorsun benimle ve ben, hiç birini okuyamıyor. Kitaplarda saklıyorsun düşüncelerini. Parmak uçlarından kitaplara bulaşıyor hüznün.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta