Bir zamanlar güneşe aşık.
Güne bakan çiçeğiydim
Güneşimi yok ettiler anne.
Yönümü bulamıyorum.
Sevdamı da aldılar yüreğimden.
Yaşama sevincimi de.
Körkuyu karanlığında
Debeleniyorum umarsızca.
Dört bir yanım barut kan
Dört bir yanım savaş ölüm.
Ölüyor insanlar anne
Güne bakan çiçeğin çaresiz.
Gücü yetmiyor
Temizlemeye pislikleri.
Öyle zor öylesi çirkefe bulanmış ki dünya .
Yaşayasım bile kalmadı anne.
Uzat ellerini minik bebeğine.
Göğsünde uyut yine
Ninni falan da istemem hani
Sıcaklığını ver yeter.
Al beni koynuna anne….
Birgül KIZILKAYA Karşıyaka/ İZMİR 22.06.2014
Birgül Kızılkaya
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)