Çığlık Şiiri - Zümrüdü Anka

Sukûtun içindedir çığlığım,
Kimse duymaz!
Kimse anlamaz!
Kimse bilmez!

Geçmek bilmeyen sanrılar var beynimde.
Yüreğimde sancılar.

Çığlıklarımı bir ben duyuyorum ne zamandır.
Beynimdekilerine alıştım,
Yüreğimin feryadına hala alışamadım ne yazık ki,
Ona da alışırsın diyorum yüreğime.
Acele etme neye alışamadın ki bu Dünya da

Sanrılar ,
Çığlıklar,
Ağıtlar içerisinde kala kalmışsın vay vay.

Yüreğimdeki yaralar çoğalıyor ,
Kan doluyor ,
Kalp atışlarım ritmik dansa tutulmuş
Bir bakıyorum olağanın aksine hızlı,
Bir bakıyorum durdu duracak.
Organlarım enstrümanlardaki sesleri aratmıyorlar nicedir.
Bir ayaklanma seziyorum bedenimde.
Gidişat pek iyi olmasa gerek.

Varsın yüreğime ılık ılık kan damlasın.
Ciğerlerim göğüs kafesinden özgürlüğe fırlasın.
Beynimi yiyip kemiren ne varsa saç diplerimden çıkıp ta gitsin artık.
Beni bana bıraksınlar yada bedenimi toprağa.
Ruhum varsın gitsin anasının kucağına...