Çığlık Şiiri - Nedime Köşgeroğlu 2

saçlarına kış yağmış babamın
ellerinde nemli sevinç
her sabah şakağında bir kurşun
söylemediğinden çok sevmiştir
konuştugundan daha susukun resimler
çizmiştit hayata

annem yüklü vagon
çocuk taşır töre seferlerine
dar vakitlerin söğüt gölgesi
kendini bölmüştür bir dikişte

çığlığa bandırılmış memleket
uyuyan bir halk oturmuş dilime

tozu dumana katmış eskici
kaldırımda bir utanç
kapatmayı unuttuğum parantez
eksilmiş düşler içindi