Eylülün acısı dinmedi henüz, şimdi de Leyla,
Yangın yerine çevirdi birden yüreklerimizi.
Haberler duyulduğunda yükseldi göğe vaveyla,
Söndürdü bu çığlık bizim bütün
ümitlerimizi.
İncitmişti narin bedenlerini yerdeki taşlar,
Duaya açıldı eller, gökyüzüne döndü başlar,
Yağmur oldu sanki, boşandı gözlerimizden yaşlar,
Yaktı acıları, alev alev ciğerlerimizi.
Sapık, cani ve katiller sürüsü sardı her yanı,
En ağır ceza çıkacaktı bunlara nerde hani,
İdam verilsin kalmasın yerde masumların kanı,
Verin kararı bir nebze serinletin içimizi.
moncer
02.07.2018
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 03:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!