Eskiden
su sızmazdı
hayatla
aramdan,
Zaman dururdu
Annem
güler
konuşur,
Babam
karşımda
gülümseyerek
otururdu,
Baktıkça
yüzlerine,
İçimi
boyumdan
büyük
sevinçler
doldururdu...
Her şeyi
dert etmezdim,
Düşsem
yaramı saranım
Yıkılsam,
tutanım olduğunu
bilirdim...
Hep mutlulukları
giyerdim.
Şimdi
içim
çığlık
çığlık ağlarken,
ben susuyorum.
Bilmiyorlar ki
Ben en çok
ben en çok
Onları özlüyorum...
Ayşe Keleş
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Annem güler konuşur, Babam karşımda gülümseyerek otururdu, Baktıkça yüzlerine, İçimi boyumdan büyük sevinçler doldururdu...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!