Zalimin karanlığı, zulmün perdesi örterken günümü,
Gider âh’ım kalbimden
Hüsn-ü zannım öksüz kalır seyreylerken cümle âlemi.
Pençelerini bileyen bilmem kaç binlercesi
Bıkmadan, usanmadan kükrer mazlumun yurduna
Gidemem mazlumun gönlünden,
Dökemem murekkebimi zulme,
Satamam çığlığımı,
Yoktur bedeli
Susamam feryadım hem bana, hem sana.
Kayıt Tarihi : 8.9.2015 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!