Firavun ile iblis,
Kim ki nefis?
Babası dahi kavuştu Rabbi’ne,
Cehaletin.
Yok dahi var
Şefaati ile Habib’in.
Bir şey mi sanırsın kendini?
Çok muş hem de günahın.
Görmektir Cemâl’ini,
Tek arzum, dileğim.
Bundandır hadsizliğim,
Umursuz kalışım, aymazlığım,
Çığlığını.
Kayıt Tarihi : 7.9.2013 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!