Her akşama efkarlanan şehirlerde bölündü gençliğim
Bir uçtan bir uca efelendim durdum dik yakalarımla
Ölümcül perdelerle kapandı en mutlu sahnelerimn
Kalabalıktı her yanım
Her bir duygum içindeydi lavların
Ne kadar kırılsa da kolum kanadım
Hep aynı kaldım
Aynı güçte aynı ihtişamda
Ümit keder pişmanlık gözyası sevgi ihanet
Ne özgürlüğe koşan atlarım yorludu
Ne de buruktu babasının sırtına atlayamayan çocukluğum
Her akşam efkarlanan şehirlerde bölündü gençliğim
Hiç değişmedim
Hep biriktim her sabaha büsbütün ve gerçek
Kayıt Tarihi : 28.6.2012 03:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!