Bir bilsen içimdeki tayfunu
Sanki kıyamet ruhumda can buldu
Bir ben varım artık bu bedende
Bir de sessiz çığlıklar topluluğu…
Sanki içime baştan aşağı kezzap dökmüşler
Yokluğunu hasretle harmanlayıp gönlüme sermişler
Şarab-ı Aşkın bengi tesiriyle sarhoş beynimin
Neşterle resmini ta en derin kıvrımına çizmişler
Koskoca bir ateş yanıyor bedenimde
Işıktan mahrum bir lav denizinde
Görmese de ağyar hissetmese de el Âlem
Ruhum eriyor bu dipsiz karanlığın içinde
Sonsuz bir girdapta gibi sanki tahteşşuurum
Koskoca Dünya’da aynı noktada döner dururum
Kuantumu överler zamana hızıyla hükmeder diye
Bilmezler ki ben, zamanı dururken de durdururum
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!