Çığlık Şiiri - Mustafa Hakan Sural

Hava nemli gönlüm kasvetli gökyüzü kara
Türkülerdeki dumanlı dağların kucağındayım
Bir iki dost var çevremde çığlıkları duyulmayan
Bin türlü yeşil siyah gelincik ve sarı papatya
Onlara seni anlatıyorum senden bezginler
Dünya sandığım kahve gözleri anlatıyorum
Nefes bildiğim varlığından dem vuruyorum
Hasretle dinlerlerken beni senden kırgınlar
Boyunları bükülüyor benimle beraber
Saatlerce seni çekiştiriyoruz usanmadan
Dağlar görünmez olana kadar haykırıyoruz
Hiç ama hiç kimse duymadan
Yarına kadar vedalaşıyorum tümüyle hergün
Her yarın daha büyük bir özleme gebe
Sıkılmadan bıkmadan dinliyorlar beni
Bazen gökyüzü hüzünlenip sarıyor bizi ıslak
Islak elleriyle bedenlerimizi sarıyor usulcana
Hava nemli gönlüm kasvetli gökyüzü kara
Ama gözlerim kadar değil.