Çığlık Şiiri - Susan Irmak

Sessizce agladigim bir gecenin sabaha karsi
Kim anlayabilir beni
Ciglik atamiyorum ki
Sadece olanlari izlerken,
Bir sonraki gunun korkusu ile
Gece yarilari uyaniyor bedenim.
Yanlizligim degil, caresizligim uzuyor beni.
Saclarimin oksanmasini beklemek
Prangali mahkum misali.
Bu gece yarisi da, sabahi bekleymeyen ac bedenimi
Doyurabilecek tek bir ruya var
O da tekrardan sefkatle sarilma dusuncesi...