Ne zaman bir haber işitsem;
*Annesini kaybeden yavrunun feryadı*diye
İçimde küçücük bir ayak tökezler
ve yüzüstü düşer; çığlığın kucağına
Gözümden süzülen her damlada
Avuçlarıma öksüz bir çocuk düşer
Korkarım sararken incitmeye
Yüreğime dermansız bir uçuk düşer
Susmaz ki kuzucuk, avunmaz kelimelerle
Her yaşta, Cennet’e inci bir boncuk düşer
İçini çeker,figanı yutkunur
Diktikçe cici gözlerini Sema’ya
Rabbinden emsalsiz tomurcuk düşer
Kayıt Tarihi : 21.5.2008 05:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
