Hiç unutmam acı bir
çığlıkla uyandı sabah
bir kuş sesi değildi/kuşlar
çığlık atamazdı öldürülürken
sessizce teslim ederlerdi ruhlarını
koparılıverirdi başları bir anda
bir kuş sesi değildi bu/olmamalıydı
öyle olmasını diliyorduk en azından.
Kuşlar hep öldürülecek mi anne
bu çığlık benim sesimdi belki de…
İşin acı yanı ne biliyor musun
bu kuşlar hep kendini öldürüyor anne
avcı da kuş av da kuş tüfek de kuş kurşun da
kendi kendine yöneltmiş namluyu
kendi parmaklarıyla çekiyor tetiği
o yüzden olsa gerek
işte böyle acı oluyor sabahların çığlığı.
Ne yazık, ne yazık ki kendisi
duyamıyor attığı çığlığı asla
çünkü o hep ölü bir kuştur anne.
Bu çığlık
benim sesimdi belki de
benim de başım koparılıverdi bu sabah
Anne, bu kuşlar ne zaman dirilecek?
23 Temmuz 2007/sabah
Fevzi GünençKayıt Tarihi : 24.7.2007 06:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir seçim sonrası, yine böyle ölü uyandık, ölü... bir kere daha öldürülmüş; kendimiz tarafından...
benim sesimdi belki de
benim de başım koparılıverdi bu sabah
Anne, bu kuşlar ne zaman dirilecek?
Bir seçim sonrası, yine böyle ölü uyandık, ölü... bir kere daha öldürülmüş; kendimiz tarafından...
'Balık baştan kokar ' derler bizim oralarda.Başından hasta olan bir beden işte böyle kendi kendini öldürmeye ergeç mahkümdür.Başka ne bekleniyordu??
Saygılar
TÜM YORUMLAR (2)