Bir sancı bindi kasıklarıma,
Bacaklarım titredi.
Ecel nefesimi çekti dudaklarımdan,
Morardım, nefessiz kaldım.
Ama ölmedim...
Karabasan gibi bir geceden geriye
Vücudumdaki sıyrıklar kaldı.
Ağladım da duyulmadı.
Yaralarım merhem kaldırmadı...
Ruhum yırtıldı, çığlıklarım ağaçları salladı,
Ama birisi çıkıp da beni kurtarmadı.
Keskin bir kahkaha attı kasıklarımdaki
ter damlaları...
Hıçkıra hıçkıra attım o kahkahanın
üzerimde bıraktığı acı tadı...
Kimse anlamadı... Kimse anlamıyor...
Aslında kimse anlamasın da...
Ben ayaktayım ya her şeye rağmen,
o yetiyor bana...
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ülkemizde kadınların maruz kaldığı her türlü ahlaksızlığa lanet okuyarak...
Çığlık........
sessiz bir çığlık,
beni kendime getirir.....
kendi içimde, beni yer bitirir.....
bağırmak, çağırmak isterim,
nafile,
sesim çıkmaz......
nasıl olur anlayamam.......
.....
Heybetine bakma,
dokunsan yıkılır.
ama, yine kalkar ayağa,
sonra boynuna sarılır.
nefes bile alamazsın,
nasıl olur anlayamam.... ........devamı sayfamda.....
TÜM YORUMLAR (4)