Ciğerleri Yırtardı İnsanın Kokusu

''Meşakkat, sabır ve sevgi'' bu üç kelime, sadece bunlar anadolu muzun ana ve babalarının kutsal ateşiydi. Hem yüzlerinde, hem gönüllerinde taşıdıkları. Bu üç kelime mis gibi bir tarih kokar. Tezek kokar, ekin kokar, süt kokar, emek, çaba, gayret kokar...

Şimdi mi?
Meşakkat öldü, ruhuna Fatiha bile okunmuyor.
Sabır, pis bir haine dönüştü. İkiyüzlü bir karakter şimdi.
Sevgi, eşittiri para, mülk ve tüketim olan bir asalak bugünlerde. İmkan ile besleniyor. Kimde varsa ona geçiyor.

Eskiden di o ciğerlerini yırtasıya doyumsuz insanlığın kokusu. Terekler de nimet, ekinin orağı, harmanın döveni, kadının küfesi, emeğin çabası, sürülecek dik yamaçlar. Sürgün oldu insanlık, insanlık kolayı gördü. Kadınlar ruja, parfüme, bir karış kumaşa tenezzül etti. Erkekler o kadınlara. O zamandan beri sürgünüz biz kendi öz geçmişimizden.